De Nieuw Vennepse karateka Vanesca Nortan is er niet in geslaagd medailles te winnen tijdens het WK karate in het Servische Belgrado. Zowel individueel als met het Nederlands team sneuvelde Nortan al voordat de prijzen werden verdeeld.

Nortan moest het in de klasse +68 kg. in de eerste ronde opnemen tegen de Kroatische Celan, een replay van de EK-finale eerder dit jaar. Net als toen won de Vennepse ook nu, waarna ze het in de tweede ronde opnam tegen de Russische Kovaleva. Ook deze partij ging naar Nortan, net als die in de derde ronde tegen de Engelse Hurry. Nortan stond inmiddels in de kwartfinale, waarin de Chinese Tang te sterk bleek. Omdat de Chinese in de halve finale verloor, liep Nortan de herkansing en dus een kans op een medaille mis.

Ook met het Nederlands team viel Nortan niet in de prijzen. Na een buy in de eerste ronde waren de Nederlandse vrouwen te sterk voor Zwitserland, op het EK nog goed voor brons. In de derde ronde wonnen Nortan en haar teamgenoten nog van Slowakije, maar in de kwartfinale was Turkije te sterk. Omdat ook Turkije in de halve finale verloor was er opnieuw geen herkansing.

De Open Alkmaarse kampioenschappen is het eerste grote toernooi van het seizoen en vormt daardoor een goed meetpunt om te beoordelen of de judoka's al in vorm zijn. De judoka's van Judo Yushi presteerden met zeven podiumplaatsen erg goed.

Barry Piroli: "Biko Vos won in de leeftijdklasse tot 17 jaar in de gewichtklasse +81 kg de eerste prijs. Na een vrije eerste ronde won Biko zowel de kwartfinale als de halve finale met vol punt door een heupworp. In de finale besliste Biko zijn partij snel met een beenworp en werd ongeslagen kampioen.

Denise Bouchier werd tweede bij de dames tot 17 jaar in de klasse +57 kg. Denise won twee voorronden met vol punt en verloor de derde partij. In de herkansing won Denise met vol punt en in de strijd om een podiumplaats versloeg Denise een Zweedse met een houdgreep. De strijd om de tweede plaats besliste Denise eveneens met een houdgreep.

Bij de jongens tot 15 jaar werd Anis Ayad tweede in de klasse tot 34 kg. Anis won de eerste ronde met vol punt en verloor de tweede ronde door een heupworp. In de herkansing won Anis twee keer. In de strijd voor de tweede plaats tegen Zonneveld was de strijd zeer gelijkwaardig, maar in verlenging verraste Anis met een beenworp en werd daardoor tweede.

In de klasse tot 42 kg veroverde Twan van der Werff de tweede plaats. Twan stond tegen een batterij van bekende judoka's en wist ze één voor één uit te schakelen. Na drie zwaarbevochten overwinningen ging het in de halve finale mis. Twan wilde in de golden score een punt forceren en nam daarbij een verkeerde beslissing. Hij werd overgenomen en verloor. In de strijd voor de tweede plaats won Twan met vol punt door een schouderworp.

Tot 46 kg stond Kevin Koehof op het podium. Kevin begon zijn eerste partij met verlies in de verlenging. Via de herkansing kwam Kevin sterk terug en won hij vijf partijen op rij met vol punt. De wedstrijd voor een podiumplaats won Kevin op beslissing. Ook de partij om de tweede plaats pakte Kevin op beslissing, waarbij hij revanche nam op de judoka uit de eerste partij.

Tot 55 kg was Yasin Caria goed in vorm. Yasin won zijn eerste partij, maar verspeelde onnodig een voorsprong in de tweede partij. In de herkansing kwam Yasin terug met vier overwinningen en in de strijd om een podiumplaats won Yasin met vol punt door een schouderworp. De wedstrijd om de tweede plaats was spannend, maar een beenworp aan het einde in de verlenging was genoeg voor vol punt en de tweede plaats.

Tot 60 kg kwamen maar liefst drie judoka's van Judo Yushi op de mat. Tim Kuijpers trok daarbij aan het langste eind en won al zijn partijen in de voorronden. In de kruisfinale en de strijd om de tweede plek ging het mis, waardoor hij op de derde plaats eindigde."

Op vrijdag 27 augustus 2010 is Anton Geesink in zijn geboorteplaats Utrecht overleden. Hij werd 76 jaar.

Anton Geesink was één van de beste judoka's ooit en is van doorslaggevende betekenis geweest voor de internationale belangstelling voor judo als Olympische sport.

Geesink werd in 1934 geboren in een Utrechtse volkswijk. Als kind was hij al een knokker. Nadat in Utrecht tijdens de rust van een voetbalwedstrijd een demonstratie werd gegeven van de tot dan toe tamelijk onbekende Japanse sport judo was Geesink verkocht. In 1951 werd hij voor het eerst Nationaal Kampioen voor eigen publiek, in Utrecht.

Hij werd maar liefst 21 keer Europees kampioen, driemaal wereldkampioen en in 1964 Olympisch kampioen. Na zijn sportcarriëre was Anton Geesink zeer actief bezig om op het judo verder op de kaart te zetten. Zo werd naar zijn idee de alom bekende blauwe judopakken ingevoerd in het wedstrijdjudo.

Anton Geesink behaalde in 1961 als eerste niet-Japanner de wereldtitel in de judoklasse alle categorieën. In 1965 deed hij dit opnieuw in Rio de Janeiro, dit keer in de categorie zwaargewicht. Waar Geesink echt mee doorbrak en waar men tot op de dag van vandaag nog steeds over spreekt, is de overwinning op de Japanse favoriet Akio Kaminaga tijdens de Olympische Spelen van 1964 in Tokio. Het behaalde goud in 'alle categorieën' maakte dat Geesink in één klap het judo op de sport-kaart zette.

Japan was in rouw gedompeld. Ondanks de Japanse vernedering werd Geesink in Japan geëerd als een held. Dit mede door zijn koele reactie na het winnen van de Olympische medaille uit respect voor zijn tegenstander.

Naast deze overwinningen behaalde hij nog 21 Europese judotitels en werd hij in 1957, 1958 en 1959 ook nog eens Nederlands kampioen Grieks-Romeins worstelen. Hij werd tijdens zijn carriëre maar liefst vier keer verkozen tot Sportman van het jaar.

Na zijn actieve sportcarriëre bleef Anton Geesink in het nieuws door zijn grootse optreden als internationaal (sport)bestuurder. Hij heeft voortdurend geknokt voor vernieuwing in de sport, het judo in het bijzonder. Hierbij stond voor hem altijd de sporter centraal.

De man die ooit opperde in de bouw heeft zowel sportief alswel maatschappelijk alles uit zijn leven gehaald. Hij heeft een prachtige ontwikkeling doorgemaakt en alles uit zijn talenten gehaald.

Sinds 1987 was Geesink, dit op persoonlijke titel, lid van het Internationaal Olympisch Comité. Hij maakte zich ook in die functie buitengewoon verdienstelijk voor de sport. Voor de afgelopen Olympische Winterspelen in Vancouver (2010) werd Geesink voor de elfde keer in successie benoemd tot IOC Gedelegeerde in de functie van 'Delegate Member for Games Observation'.

In 1997 werd Anton Geesink een van de hoogst gegradueerde judoka's ter wereld. Hij kreeg zijn de tiende Dan judo toegekend. Er zijn tot nu toe maar achttien mensen aan wie deze tiende Dangraad is toegekend en daarvan zijn er maar twee judoka's buiten Japan. De Wereldjudobond IJF nam Anton Geesink in 2004 op in de Hall of Fame.

Voor al zijn verdiensten werd Geesink eveneens benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en was hij tevens Erelid van de Judo Bond Nederland. In Oostenrijk kreeg hij een 'Gouden Verdienstenkruis' en in Japan werd hij geëerd als 'onbekende klasse in de Orde van de Heilige Schatten'. Anton Geesink werd zelfs door de Keizerlijke familie van Japan hooglijk gewaardeerd. Anton Geesink is zelfs geëerd met een straat in Utrecht, de Anton Geesinkstraat. De straat waar ook zijn sportschool was gevestigd.

Op 9 december 2005 kreeg Geesink uit handen van de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn de eerste Fanny Blankers-Koen Trofee uitgereikt. Dit samen met kunstrijdster Sjoukje Dijkstra, de roeier Nico Rienks, schaatser Ard Schenk en voetballer Johan Cruijff.

Minder bekend zal zijn dat Anton Geesink een aantal malen op het grote witte doek te zien was. Zo speelde hij een bijrolletje in de film Rififi in Amsterdam (1962) naar het boek van W.H. van Eemlandt en in het Italiaanse bijbelspektakel I Grandi Condottieri (1965) speelde hij een van de hoofdrollen, als de
geweldenaar Samson.

Met het overlijden van Anton Geesink verliest de sport, met name het judo, een groot sportman en een groot Olympisch sportman. Een legende.