Op vrijdag 27 augustus 2010 is Anton Geesink in zijn geboorteplaats Utrecht overleden. Hij werd 76 jaar.

Anton Geesink was één van de beste judoka's ooit en is van doorslaggevende betekenis geweest voor de internationale belangstelling voor judo als Olympische sport.

Geesink werd in 1934 geboren in een Utrechtse volkswijk. Als kind was hij al een knokker. Nadat in Utrecht tijdens de rust van een voetbalwedstrijd een demonstratie werd gegeven van de tot dan toe tamelijk onbekende Japanse sport judo was Geesink verkocht. In 1951 werd hij voor het eerst Nationaal Kampioen voor eigen publiek, in Utrecht.

Hij werd maar liefst 21 keer Europees kampioen, driemaal wereldkampioen en in 1964 Olympisch kampioen. Na zijn sportcarriëre was Anton Geesink zeer actief bezig om op het judo verder op de kaart te zetten. Zo werd naar zijn idee de alom bekende blauwe judopakken ingevoerd in het wedstrijdjudo.

Anton Geesink behaalde in 1961 als eerste niet-Japanner de wereldtitel in de judoklasse alle categorieën. In 1965 deed hij dit opnieuw in Rio de Janeiro, dit keer in de categorie zwaargewicht. Waar Geesink echt mee doorbrak en waar men tot op de dag van vandaag nog steeds over spreekt, is de overwinning op de Japanse favoriet Akio Kaminaga tijdens de Olympische Spelen van 1964 in Tokio. Het behaalde goud in 'alle categorieën' maakte dat Geesink in één klap het judo op de sport-kaart zette.

Japan was in rouw gedompeld. Ondanks de Japanse vernedering werd Geesink in Japan geëerd als een held. Dit mede door zijn koele reactie na het winnen van de Olympische medaille uit respect voor zijn tegenstander.

Naast deze overwinningen behaalde hij nog 21 Europese judotitels en werd hij in 1957, 1958 en 1959 ook nog eens Nederlands kampioen Grieks-Romeins worstelen. Hij werd tijdens zijn carriëre maar liefst vier keer verkozen tot Sportman van het jaar.

Na zijn actieve sportcarriëre bleef Anton Geesink in het nieuws door zijn grootse optreden als internationaal (sport)bestuurder. Hij heeft voortdurend geknokt voor vernieuwing in de sport, het judo in het bijzonder. Hierbij stond voor hem altijd de sporter centraal.

De man die ooit opperde in de bouw heeft zowel sportief alswel maatschappelijk alles uit zijn leven gehaald. Hij heeft een prachtige ontwikkeling doorgemaakt en alles uit zijn talenten gehaald.

Sinds 1987 was Geesink, dit op persoonlijke titel, lid van het Internationaal Olympisch Comité. Hij maakte zich ook in die functie buitengewoon verdienstelijk voor de sport. Voor de afgelopen Olympische Winterspelen in Vancouver (2010) werd Geesink voor de elfde keer in successie benoemd tot IOC Gedelegeerde in de functie van 'Delegate Member for Games Observation'.

In 1997 werd Anton Geesink een van de hoogst gegradueerde judoka's ter wereld. Hij kreeg zijn de tiende Dan judo toegekend. Er zijn tot nu toe maar achttien mensen aan wie deze tiende Dangraad is toegekend en daarvan zijn er maar twee judoka's buiten Japan. De Wereldjudobond IJF nam Anton Geesink in 2004 op in de Hall of Fame.

Voor al zijn verdiensten werd Geesink eveneens benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en was hij tevens Erelid van de Judo Bond Nederland. In Oostenrijk kreeg hij een 'Gouden Verdienstenkruis' en in Japan werd hij geëerd als 'onbekende klasse in de Orde van de Heilige Schatten'. Anton Geesink werd zelfs door de Keizerlijke familie van Japan hooglijk gewaardeerd. Anton Geesink is zelfs geëerd met een straat in Utrecht, de Anton Geesinkstraat. De straat waar ook zijn sportschool was gevestigd.

Op 9 december 2005 kreeg Geesink uit handen van de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn de eerste Fanny Blankers-Koen Trofee uitgereikt. Dit samen met kunstrijdster Sjoukje Dijkstra, de roeier Nico Rienks, schaatser Ard Schenk en voetballer Johan Cruijff.

Minder bekend zal zijn dat Anton Geesink een aantal malen op het grote witte doek te zien was. Zo speelde hij een bijrolletje in de film Rififi in Amsterdam (1962) naar het boek van W.H. van Eemlandt en in het Italiaanse bijbelspektakel I Grandi Condottieri (1965) speelde hij een van de hoofdrollen, als de
geweldenaar Samson.

Met het overlijden van Anton Geesink verliest de sport, met name het judo, een groot sportman en een groot Olympisch sportman. Een legende.